اساساً وقتی عیبها و ضعفهای آدمها به رخشان کشیده میشود، ناراحت و دلآزرده میشوند. از طرفی هم، اگر آدمها به عیب خودشان آگاه نباشند، خود را دانای کل میپندارند و از هر عیبی مبرا. حالا این قصه وقتی پُرغصه میشود که بین زن و شوهرها گفتوگویی نباشد یا اگر هست، مشاجره و عیبجویی است. زن و مرد لباس هماند؛ اما در صورتی که عیبهای خودشان را بپذیرند و بخواهند آنها را رفع کنند. برای اینکه همسران از عیبهای یکدیگر مطلع شوند، به گفتوگویی صریح و صادقانه نیاز دارند که در آن، ضعفها و عیبهای یکدیگر را در طبقی بهنام نقد و انقاد بگذارند و بگویند این پیشکشی برای توست تا با کمک هم رشد کنیم. پیشکشی برای تو در تلاش است، گامی در مسیر نهادینهسازی فرهنگ انتقاد و نقدپذیری در جامعه و خصوصاً در خانواده بردارد.