این کتاب مجموعه ای از پرسش ها و پاسخ ها دربارۀ مبانی اعتقادی، احکام، قوانین و مهارت های کسب و کار اسلامی را فرا روی خوانندگان قرار می دهد صبح گاهان سوار بر اسب زیبایش شَهبا برای سرکشی به بازار کوفه می رفت و با چشمان مهربان و مصمم به بازار و بازاریان می نگریست. به هر راسته که می رسید متناسب با شغل و حرفه آنان تذکراتش را می گفت: ای مسلمانان، آی اهالی بازار خوبان، تقوا داشته باشید، در داد و ستد آسان گیرید، سوگند گزاف نخورید، دروغ نگویید، کم فروشی نکنید، ربا، این آتش گداخته را رها کنید. او به خوبی می دانست آنان که احکام تجارت و اخلاق کسب و کار را ندانند، چه مقدار در تیررس گناه و فساد هستند. ایشان هشدار می داد، بازاری که با فریب و خیانت و ربا و رشوه درآمیخت، دیگر رنگ سعادت را نخواهد دید. امیرالمؤمنین علی (ع)، بارها این سخن را تکرار می کرد: یاد بگیرید و سپس داد و ستد کنید. او برای سرکشی به سایر بازارها مأمورانی را گمارده بود و همواره این سخن پیامبر (ص) را به یاد می آورد که: هر کس خیانت ورزد، از ما نیست. علی (ع) این گونه بود. * «بازار خوبان»، مجموعه پرسش ها و پاسخ هایی است درباره احکام، مقررات، اخلاق و مهارت های کسب و کار برای خوبانِ بازار.

بخشی از کتاب بازار خوبان

اگر تقسیم روزی در اختیار خدا است، پس چرا باید کار و تلاش کرد؟

در پاسخ، داستان زیر را بیان می‌کنیم تا روشن شود که هم روزی از جانب خداست و هم بشر باید تلاش و کوشش کند.

امام‌صادق Aلباس زِبر کارگرى بر تن و بیل در دست داشت و در بوستان خویش سرگرم کار بود. چنان فعالیت کرده بود که سراپایش را عرق گرفته بود. در این حال، ابوعمرو شیبانى وارد شد! و امام را در آن سختی و رنج مشاهده کرد. پیش خود گفت، شاید علت اینکه امام خودشان بیل به دست گرفته و این کار را انجام می‌دهند، این است که کس دیگری نبوده و از روى ناچارى خودش دست به کار شده، جلو آمد و عرض کرد: این بیل را به من بدهید، من انجام مى‌دهم، امام فرمود: نه، من اساساً دوست دارم که مرد براى به‌دست‌آوردن روزى رنج بکشد و آفتاب بخورد.

آیا درخواست رزق و روزی از غیر خدا، جایز است؟

درخواست رزق و روزی فقط باید از خداوند باشد؛ ولی این را هم باید دانست که خداوند خود اسبابی تعیین فرموده است تا با آن رزق و روزی به‌دست‌ آورده شود، مانند دعا، تلاش، قرض الحسنه، مساعده و کمک به بندگان خدا. در قرآن این دستور این‌گونه آمده است؛

Pإِنَّمَا تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَوْثَاناً وَ تَخْلُقُونَ إِفْکاً إِنَّ الَّذِینَ تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ لاَ یمْلِکُونَ لَکُمْ رِزْقاً فَابْتَغُوا عِنْدَ اللَّهِ الرِّزْقَ وَ اعْبُدُوهُ وَ اشْکُرُوا لَهُ إِلَیهِ تُرْجَعُونَ

(واقعاً آنچه شما به غیر از خدا مى‏پرستید، جز بت‌‌هایی [بیش] نیستند و دروغ می‌گویید. در حقیقت، کسانى را که جز خدا مى‏پرستید، اختیار روزى شما را در دست ندارند؛ پس روزى را پیش خدا بجویید و او را بپرستید و وى را سپاس گویید که به سوى او بازگردانیده مى‏شوید.)