خیرخواهی و نیکوکاری و تمایل افراد برای انجام‌دادن آن، از خصوصیات فطری انسان است. افراد فارغ از جنس، سن، قومیت، مذهب و ... به صورت فردی یا جمعی، به انجام‌دادن آن مایل بوده و در صورت نشر و گسترش آن، زمینه التیام جان‌های خسته و رفع بسیاری از مشکلات فردی، اجتماعی فراهم می‌شود.
کتاب سرمایه‌های ماندگار با هدف ترویج نیکوکاری، راهنمایی است برای مؤسسات خیریه و سازمان‌های مردم‌نهاد. این کتاب دربردارنده اطلاعات لازم در زمینه راه‌اندازی خیریه و توسعه و تجدید برنامه‌های جمع‌آوری اعانه از اشخاص خیر است و در آن، روش‌های تجهیز منابع و فعالیت‌هایی طرح می‌شود که با ورود سرمایه به سازمان سروکار دارد. به بیان دیگر، دغدغه کتاب، بیان نکته‌ها و راهکارهایی برای افزایش هرچه بیشتر توان مؤسسات غیرانتفاعی و خیریه‌ها در نحوه جذب منابع است.

کتاب سرمایه‌های ماندگار با هدف ترویج نیکوکاری، راهنمایی است برای موسسات خیریه و سازمان‌های مردم‌نهاد. این کتاب دربردارنده اطلاعات لازم در زمینه راه‌اندازی خیریه و توسعه و تجدید برنامه‌های جمع‌آوری اعانه از اشخاص خیر است و در آن، روش‌های تجهیز منابع و فعالیت‌هایی طرح می‌شود که با ورود سرمایه به سازمان سروکار دارد.

بخشی از کتاب سرمایه های ماندگار

بگذارید بحث را با یک سؤال شروع کنیم. «هدف مؤسسۀ غیرانتفاعی از جمع‌آوری اعانه چیست؟» جواب: «پیداکردن خیّر، نه جمع‌آوری اعانه یا پیداکردن اهداکننده، نه گرفتن هدیه.» مؤسسات برای ایجاد ارتباط وسیع مردمی، به‌همراه کارهایی از این قبیل اعانه جمع‌آوری می‌کنند: خود را وقف می‌کنند، از دیگران برای کمک دعوت می‌کنند، در را به روی نهادهای خیّر باز می‌کنند، تبلیغ سازمان خود را می‌کنند و... . شما در پی این هستید که مردم به مؤسسۀ شما کمک کنند و آن‌ها انتظار دارند مؤسسۀ غیرانتفاعی هم با آن‌ها تعامل رضایت‌بخشی داشته باشد. همچنین می‌خواهند در خصوص صرف کمک‌هایشان در جایگاهش، اطمینان حاصل کرده و در نتیجه دوباره بتوانند در کار خیر شرکت کنند.

تمرکز بر جمع‌آوری خیّرین به‌جای کمک و اعانه ممکن است به این منجر شود که استراتژی شما برای سال اول یا چند سال اول به‌میزان مدنظر جواب ندهد؛ اما آثار مثبت آن در بلندمدت پدیدار می‌شود. در این حالت، شما با خیّرین خود به‌عنوان هم‌نوع ارتباط برقرار می‌کنید، نه دستگاه خودپردازی که فقط در زمان نیاز مالی به آن مراجعه می‌کنید. پس نکته‌ای که وجود دارد این است که باید جمع‌آوری اعانه را هم برای کوتاه‌مدت و هم برای بلندمدت برنامه‌ریزی کرد؛ یعنی همان طور که برای ماه آینده برنامه‌ریزی می‌کنید، برای سال‌های آینده نیز برنامه‌ریزی کنید.

حال برای اینکه بفهمیم انگیزۀ خیّرین از مشارکت در کار خیر چیست، باید خود را عضوی از انبوه خیّرین ببینیم. سپس ببینیم چه انگیزه‌هایی ما را به کمک وادار می‌کند. علل گوناگونی برای کمک‌کردن می‌توان تصور کرد؛ ولی شاید علت اصلی این است که از آن‌ها تقاضای کمک می‌شود. البته انگیزه‌های دیگری نیز برای این کار وجود دارد، از جمله‌ پیروی از سنت و اعتقادات عمیق. برخی مردم