آدمیزاد از همان ابتدای کودکی، از وقتی به فهم جهان اطراف و وجود خودش می‌رسد، پرسشگرانه به‌دنبال گسترش فهم خویش برمی‌آید. گاه آن‌چنان فیلسوفانه به جهانش نگاه و سؤالاتی مطرح می‌کند که والدین برای اینکه از پسِ پاسخ به جواب‌ها برنمی‌آیند، بی‌اعتنا از کنار آن‌ها رد می‌شوند. همین باعث می‌شود کودک به‌مرور از نگاه پرسشگرانۀ خویش کم کرده و به نگاه القایی اطرافیان دل‌خوش کند.
این نگاه پرسشگری مخصوصاً در زمینۀ اعتقادات، در افق دید هر کودکی است: سؤال دربارۀ وجود خداوند، چیستی اللّه، پرسش دربارۀ مرگ و معاد و نیز بهشت و جهنم. اگر از این نگاه به‌طور صحیح استقبال نشود و والدین، آن‌ را به‌صورت مناسب جهت ندهند، این نگاه، معضلاتی در سنین مختلف برای فرزند به وجود می‌آورد.
کتاب بچه‌های سرمایه‌دار با هدف شناخت و افزایش معرفت والدین به تربیت اعتقادی فرزندان، اطلاعاتی، ازجمله باورهای دینی و راهکارهای تقویت آن در فرزندان را در اختیار مخاطبان می‌گذارد. روش‌های پاسخ‌گویی به سؤالات اعتقادی فرزندان و لغزش‌ها و انحراف‌های اعتقادی، از دیگرموضوعاتی است که در کتاب بیان شده است.

بخشی از کتاب بچه های سرمایه دار

هنوز پشت لبش سبز نشده بود که حرف‌های گنده‌گنده می‌زد. فاز روشن‌فکری برداشته بود. دیگر به مسجد نمی‌رفت. نمازش را هم تق‌ولق می‌خواند. بیشتر وقتش را با دوستانش می‌گذراند . وقتی هم به او می‌گفتیم «تو که این‌جوری نبودی! به نماز و روزه‌ت اهمیت می‌دادی! چرا از همه‌چیز دست شستی؟!» می‌گفت: «اینا همه‌ش حرفه! خدا کجا بوده؟! بهشت و جهنم رو شماها درست کردین! باید توی این دنیا خوش باشیم تا وقت مرگ! بعدِ مرگ هم خبری نیست!» این حکایت خیلی از پدر و مادرهایی است که فرزندانشان سرمایۀ وجود آن‌ها‌هستند و ترس ازدست‌رفتن این سرمایه را دارند. این والدین همیشه می‌پرسند: چه‌کار کنیم فرزندانمان باایمان بمانند و این سرمایه را از دست ندهند؟ چگونه از فرزندانمان در برابر موج‌های فکری و اعتقادی مختلف محافظت کنیم؟ این دسته از پدر و مادرها باید از کودکی بذر ایمان را در وجود فرزندانشان بکارند و مدام از آن مراقبت کنند تا در آینده بچه‌های سرمایه‌داری داشته باشند؛ سرمایه‌ای که فرزندانشان را از آسیب‌های فکری و معنوی محفوظ نگه می‌دارد.