خانه‌ها حجم عظیمی از عواطف و احساسات را گرد هم می‌آورند تا جایی برای پناه‌بردن از ناملایمات عاطفی باشند؛ اما خانه‌ای که در آن «طلاق» اتفاق افتاده، به ساکنین اجازۀ این گرد هم بودن را نمی‌دهد. وقتی رابطه‌ای به پایان می‌رسد، عمیق‌ترین نوع بی‌پناهی، یعنی همان از دست‌دادن آغوشِ کسانی که دوست‌شان داریم یا سال‌ها کنارشان بوده‌ایم‌، رخ می‌دهد. ما توی قراردادهای دائمی این قانون را وضع کرده‌ایم که وقتی وارد خانه می‌شویم، از سرزمین ترس‌ها و آسیب‌ها و نگرانی‌ها به صمیمت پناه ببریم‌. طلاق اما ... خانبوم روایت انسان‌هایی است که به هر دلیل رنج طلاق و جدایی را پذیرفته‌اند و از پناهگاه امن‌شان یعنی خانه دور افتاده‌اند.