کشکمش انسان با خود و جامعه و دیگران، ازجمله مسائل و دغدغه‌هایی است که از ابتدای تاریخ، هر انسانی با آن روبه‌رو بوده و دراین‌باره راه گریزهایی را یافته است. در قرن اخیر، کشمکش انسان با فناوری و معضلاتی که از این مواجهه به وجود آمده است، هر روز، رنگی تازه می‌یابد. همچنین، برای زیست در جامعه‌ای پیشرفته، شناخت فناوری، بدون رویارویی با آن امکان‌پذیر نیست.

نسل امروز که نسل z نامیده می‌شوند، از همان ابتدا با ابزارهای مختلف فناوری، جهان را می‌شناسند. به همین دلیل، والدین باید به این شناخت برسند که رسانه چه تأثیراتی بر کودک و نوجوان می‌گذارد. باید بدانند رژیم درست مصرف رسانه‌ و قوانین مدیریت فضای مجازی و موبایل و نیز راهکارهای کاهش وابستگی بچه‌ها به رسانه و فضای مجازی چیست.

والدین با خواندن کتاب فرزندت را فالو کن، در کنار رسیدن به پاسخ سؤالات یادشده، قادر می‌شوند با مسائل یادشده در قالب داستان، هم‌ذات‌پنداری کرده و فهم راحت‌تری در این زمینه به دست آورند. باید بدانیم امروزه سواد، تنها داشتن تحصیلات عالی نیست؛ بلکه فرزندان ما برای پرورش صحیح و کم‌مخاطره نیازمند والدینی هستند که سواد تربیت آن‌ها را در همۀ زمینه‌ها داشته باشند، ازجمله سواد رسانه.

بخش از کتاب فرزندت را فالو کن

در حال عبور از حیاط مدرسه برای سخنرانی در جلسۀ والدین در نمازخانۀ مدرسه بودم. رضا جلوی من را گرفت و گفت: «آقا، کجا می‌روید؟» گفتم: «قرار است برای والدین دربارۀ مدیریت رسانه در خانواده صحبت کنم.» چشم‌هایش را گشاد کرد و محکم روی پیشانی‌اش زد و بلند گفت: «وای، بدبخت شدیم! آقا، تو رو خدا بی‌خیال شوید. این پدر و مادرها همین‌طور بدون ابر می‌بارند. همین‌طوری هم در خانۀ ما حکومت نظامی است. از فردای روزی که چنین جلسه‌هایی می‌گذارید، روزگار ما سیاه است. مامان گیر سه‌پیچ می‌دهد. گوشی موبایل را که دستم می‌گیرم، طوری زیرچشمی به من نگاه می‌کند که انگار به قاتلی جانی نگاه می‌کند. دیگر از فردا سیم‌های کامپیوتر و موبایل داخل کمد می‌روند و اینترنت تا اطلاع ثانوی قطع است. همه‌چیز آرام و من چقدر خوش‌حالم!»

قوانین را به آهستگی اعمال کنید، آن‌قدر غیرمستقیم که بچه‌ها متوجه تغییرات نشوند. شیطان هم برای تغییر انسان‌ها از تکنیک گام‌به‌گام استفاده می‌کند.[1] عادت‌ها یک‌شبه تغییر نمی‌کنند. اگر احساس می‌کنید فرزندتان سوء مصرف رسانه‌ای دارد و زیاد در اینترنت پرسه می‌زند، محدودیت‌ها را یک‌باره اعمال نکنید. برای دو هفته، سه هفته یا تا آخر ماه آینده برنامه بریزید. آرام‌آرام زمان استفاده از رسانه را از پنج ساعت به چهار ساعت، بعد به دوساعت یا... برسانید تا به تعادل برسید. شما قانون وضع می‌کنید؛ اما چون می‌خواهید آن را یک‌شبه اعمال کنید، انعطاف ندارد. بچه‌ها چنین قانونی را پس می‌زنند و به‌صورت پینگ‌پونگی آن را به خودمان برمی‌گردانند. اینجاست که دیگر حنای ما پیش بچه‌ها رنگی ندارد. در تربیت، شکسته‌شدن اقتدار پدر و مادر جلوی بچه‌ها از هر چیزی بدتر است.