مه و دود در فضایی سرد و کوهستانی در استان چهارمحال‌وبختیاری و در دهه۱۳۲۰ شمسی می‌گذرد. این رمان اتفاقاتی در دوران پهلوی اول را حکایت می‌کند و شخصیت اصلی آن یک پسر نوجوان است؛ نوجوانی که در دل رمان به یک بلوغ فکری می‌رسد. شخصیت‌های رمان مه و دود یک شکارچی، یک مزدور و یک سلاخ هستند که برای رسیدن به انتهای تنگه زندان ابتدا با هم همکاری می‌کنند، اما در آخر کارشان به دشمنی و جنگ کشیده می‌شود.
آقا شانه‌های او را رها کرد. الچین ناگهان از جا بلند شد و به‌طرف آب دوید. آقا به‌موقع و قبل از اینکه الچین با سر وسط آب بپرد، خودش را به او رساند. لحظه‌ای بعد، آقا و الچین خیس و خسته، روی سنگریزه‌های کنار آب افتاده بودند. الچین برای مردن تقلا می‌کرد و آقا با همه زورش، مانع او می‌شد. آقا زور بیشتری داشت؛ اما الچین جوانتر بود و نمی‌خواست زنده بماند. بالاخره با یک حرکت، خودش را از میان دستهای قدرتمند آقا بیرون آورد، بلند شد و داد زد.
ما را بردن لرستان که دوباره قتل‌عام کنیم؛ اما دو سال پیش، من دیگه از کشتن تمرد کردم. توی دادگاه صحرایی محکومم کردن به اعدام. حالا دنبالم می‌گردن تا به‌جرم تمرد، تیربارونم کنن.
اطلاعات فیپا، اطلاعات ناشر
