در سایۀ پیچیده‌ترشدن مسائل جوامع و ناکافی‌بودن ظرفیت دولت‌ها و نیز تمایل به عمل جمعی و کسب هویت از این مسیر، گرایش به مشارکت، بسترساز رشد سازمان‌های مردم‌نهاد در دو قرن اخیر بوده است. در جوامع مختلف، به موسسه‌های خیریه نیز به‌عنوان یکی از انواع این سازمان‌ها، توجه و از آن‌ها استقبال شده است.
بسیاری از علاقه‌مندان به انجام عمل خیر، به‌دنبال یافتن راهی‌‌اند تا ضمن اطمینان‌یافتن از ماندگاری آن، با محدود‌شدن اختیارات خود مواجه نشوند. انتخاب هر یک از دو مسیر وقف و ایجاد موسسۀ خیریه، اقتضائات متفاوتی در این زمینه دارد؛ لذا تبیین هر یک از این دو مسیر و الزامات و پیامدهای آن‌ها، می‌تواند در حل این مشکل راهگشا باشد. در این نوشتار در پی آن برآمدیم تا ضمن تبیین دو مسیر پیش‌گفته، راهکاری تلفیقی از جمع میان آن دو ارائه دهیم؛ به امید آنکه گامی هر چند کوچک در مسیر اعتلای عرصۀ امور خیریه در کشور باشد
همیشه جاری
مروری اجمالی بر جایگاه وقف و مؤسسه های خیریه
