دو نعمت‌اند که تا از دست نرفته‌اند، قدرشان مجهول است: سلامت و امنیت. نحوۀ رویارویی انسان‌ها با بیماری‌های جسمی، بنا به تجربۀ زیسته و مقاومت روحی و جسمی‌شان، بسیار متفاوت است؛ ازاین‌رو به‌دلیل اینکه هر فردی ممکن است در زندگی، با بیماری مواجه شود، هرچقدر افراد بتوانند بحران گذار از این دوران را مدیریت کنند، دچار آسیب کمتری می‌شوند.
مهارت‌های مدیریت دوران بیماری
بیماری همچون تهدیدها و معضلات دیگر زندگی ممکن است فرصتی باشد برای شکرگزاری، عبرت‌گیری، آشتی با خدا، صله‌رحم و رفع کدورت‌ها. هر بیماری و گرفتاری دارای حکمتی است که انسان بیمار باید بتواند با توصیه‌های معنوی و توصیه‌های متخصصان وادی سلامت، بر بیماری‌اش فایق آید. داشتن صبر و امید در درمان بیماری نقش بسیار مهمی دارد. اگر همۀ انسان‌ها هم جمع شوند که به فرد بیمار امید دهند، اما خودش نتواند امید و روحیه‌اش را حفظ و کنترل کند، بی‌فایده است. مسائل یادشده به‌ضمیمۀ نحوۀ مواجهۀ اطرافیان با بیمار و نقش دعا در درمان بیماری‌ها در کتاب وقت بیداری جمع‌آوری شده است.
اگر زندگی را یکسره تلخی و سختی ببینید، آزاردهنده و تحمل‌ناپذیر خواهد شد. شاید دیده باشید که وقتی مصیبتی، مثل بیماری‌های سخت، سراغتان می‌آید، ناخوشایندی آن را به گذشته، آینده و تمام زوایای زندگی امروزتان تعمیم می‌دهید. گاهی نیز ممکن است که فقط بر ناخوشایندی حال متمرکز شوید و به هیچ‌چیز دیگری توجه نکنید. با این تعمیم یا تمرکز، هیچ نقطۀ مثبتی برایتان باقی نمی‌ماند که به آن دل خوش کنید و امیدوار بمانید و مشکلات خود را پشت سر بگذارید.
ناامیدی و ناتوانی از مهم‌ترین پیامد‌‌های منفی این وضعیت‌اند که تنیدگی و افسردگی را شدیدتر می‌کنند. اگر همراه با ناملایمات، خوشایندی‌هایی نیز وجود داشته باشد، موقعیت تنش‌زا تعدیل خواهد شد. آنچه موقعیت ناخوشایند را تحمل‌ناپذیر می‌سازد، این است که بلا را تنها واقعیت موجود زندگی‌تان بدانید. در این حالت، خود را در فضایی تنگ و تاریک حس خواهید کرد که هیچ دریچه‌ای ندارد. نقاط مثبت و امیدوارکننده همیشه در زندگی وجود دارند؛ اما شاید شما به آن‌ها توجه نمی‌کنید و درنتیجه، آن‌ها را نمی‌بینید.
اطلاعات فیپا، اطلاعات ناشر
