نماز کلمه‌ای پارسی، از ریشۀ «نم»، به معنای خم‌شدن و تعظیم‌کردن است. در متون کهن فارسی، نماز به معنای دعا و نیایش نیز به کار رفته است. آیین نماز در همۀ ادیان جایگاهی بلند دارد. بندگان شکرگزار کسانی هستند که نماز به جا آورند و برپاداشتن نماز را نیازی درونی بدانند، نه ترس از عقوبت الهی و انجام‌ندادن تکلیف الله الرحمن.
کتاب پیوند جان و جانان به‌قلم مرحوم رضا بابایی، نماز را بن‌مایه قرار داده و در چهار فصل، با نگاهی متفاوت و نگارشی ادبی، اهمیت نماز و برپاداشتن آن را توصیف کرده و توضیح می‌دهد. فصل اول کتاب دربارۀ چیستی و اعجاز نماز و چرایی خواندن آن است. در فصل دوم، تک‌تک اجزای نماز با تفسیری ادبی به مخاطب معرفی می‌شود. فصل سوم اختصاص یافته است به قطعه‌هایی نیایش‌گونه و در فصل چهارم نیز نوزده قصه و حکایت تاریخی مربوط به نماز ذکر شده است.
پیوند جان و جانان
عاشقانه‌هایی برای نماز و نیایش
